Gözlerim artık bedenime ağır geldiğinin farkındayım ağlamakdan değil gülmekden ama ağlamıyordum sanki ağlama hissim kaybolmuş . Dedim. Midem çok bulanıyordu. Gözlerimin önünde ki adam beni çözmeye çalışıyordu ama anlamadığına emindim. Ellerimi yüzüne koydum gezdirdim o ise gözlerimin içine bakıyordu. Ellerim dudaklarına değdiğinde orda durdum. -İyiki iykimsin Mahir ağa. Dedim ve öpüşmüşdük. Kısa bir öpücükdü . Kısık bir sesle: -bundan sonra sadece dudaklarımın esirisin Yankımm... Dedi..... Mardinin YANKISI...All Rights Reserved