Mask

Bakışlarımı elimdeki silahtan Agah'a doğru çevirdim.Beni engellemesi gerekmez miydi? Peki ya neden beni engellemek yerine karşımda korkusuzca bana bakıyordu? ''İZEL HADİ AÇ ŞU KAPIYI!'' başımı kapının ardındaki bağrışlara doğru çevirdiğimde sevdiğim adamın sesini işittim. ''Güzelim,bana bak.'' dolu gözlerimi onun gözlerine çevirdiğimde,gözlerindeki o sevgi dolu bakış anında içimi yakıp kavurmuştu bile.Ellerini bana doğru uzatarak "Sakın kimseyi dinleme eğer rahat ediceksen yap ve içindeki bu şüpheyi bitir sevgilim."
Akmaya başlayan gözyaşlarımla "Özür dilerim sevgilim beni affet olur mu çünkü ben seni çok sevi-" daha cümlemi bitiremeden etrafta silah sesi yankılandı."İZEL!" kulağıma gelen o çığlıkları umursamadan gözyaşlarımla sevdiğim adamın yüzüne bakmaya devam ettim.

Biliyorum beni bir gün affedeceksin ama bunu senin için yapmak zorundayım.