İmkansızlıkların imkan bulduğu ve tüm imkanlara rağmen yarım kalan, yarım biten o hikaye. Bazı yarımlar yarım kalır ve tamamlanmak istemez. Bizimkisi bir mesafe ilişkisiydi. Tek engelin mesafe olduğu ve karşılıklı her şey olunan bir ilişkiydi. Bu hikayeyi ileride açıp baktığımızda hayalini kurduğumuz şeylerin gerçekleşmesini izlerken birlikte okuyacaktık. 4 yıllık bir hikayeydi. Kimine göre uzun kimine göre kısa. Bize göre hayatımızın en güzel vakitleriydi. Keşke öyle kalsaydık ya da keşke hiç olmasaydık. Bu hikaye en bitmemesi gereken şekilde bitti. En yakışı kalmayacak şekilde bitti. Onca engeli hiçe saymışken birbirimize yaptığımız saygısızlıklar küllerimizin uçuşmasına sebep oldu. Birden çok kabullenme yaşadık fakat artık bir kabullenme yaşanamayacak kadar yorgunuz. Ne ben seni yeniden isterim ne de sen beni. Ve isteme de. Lütfen anı olarak kalalım ve lütfen birbirimizi hatırlatmayalım. Çünkü biliyoruz ki unutmayacağız ama hatırlanmak ayrıdır. Kendine iyi bak. Umarım çok güzel bir hayata ve hayallerinin ötesinde bir yaşama sahip olursun. Seni sevdiğim günlerin anısına :)All Rights Reserved