- ජීමින් යුන්ගිගෙ මූණ දිගේ අත ගෙනියද්දිත් යුන්ගි ගල් වෙලා වගේ ජීමින් දිහා බලාගෙන හිටියෙ මොකද කරන්නෙ කියලා හිතාගන්න බැරුව.ඊළග තත්පරේ ඒ පුන්චි සුරන්ගනාවගෙ පිමුබුනු රෝස පාට තොල් යුන්ගිගෙ තොල් එක්ක දොඩමලු වෙද්දි යුන්ගිගෙ ඇස් දෙක තදට පිය උනා. ඒ ස්ට්රෝබෙරි රෝස පාට තොල් වල රස යුන්ගිට කියාගන්න බැරි තරම්.ඒ ඔක්කොටම වඩා තමන්ගෙ හදවත ගැහෙන වේගෙට යුන්ගිට එතනම කලන්තෙ දායි කියලයි යුන්ගි හිතුවෙ.යුන්ගි ඇස් දෙක ඇරලා බලද්දි ජීමින් එයා දිහා බලලා හිනා වෙනවා දැකලා යුන්ගි පුදුමෙන් ඇහිබැමි හැකිලුවා. "ඇයි ඔයා මගෙන් අහෙන්නෙ නැතුව ඒ වගේ දෙයක් කලේ ?" "මගෙ මහන්සියට වන්දියක් පියව ගන්න ඕනි නිසා...." ජීමින් හිනා වෙලා කියද්දි යුන්ගි එයා දිහා බලාගෙන හිටියෙ මොනවා කියන්නද කියලා හිතාගන්න බැරුව-