Papatya taçları kırılganlardır. Öyle kırılmaya, bükülmeye dayanamazlar. Narinlerdir, güzelliklerinden asla ödün vermezler. Ama aynı zamanda güçlülerdir de. Aralarından sıyrılıp, dışa dönerse bir tel, kendine değil, bulunduğu kişiye zarar verir. Onlar ya batarlar, ya acıtırlar, ya kırılırlar; lakin onlar, her daim masumlardır.
Her papatya falından sonra, koparılan beyaz yaprakların ardından yine hiç koparılmamış gibi canlılığıyla gülümseyen o sarı tutam gibi bir genç kızın, ajandasının isli sayfalarındaki hüzünlü müziği...
Kardeşi Mert için gittiği bir barda seçtiği bir adamdan hamile kalmayı planlayan Duru'nun tek amacı doğacak olan bebeğinin kardeşine nefes olmasıdır.
Duru amacına ulaşır fakat bilmediği şey ise seçtiği adamın karanlık dünyasıdır.