Yalnızlık Senfonisi
  • Odsłon 62
  • Głosy 1
  • Części 1
  • Odsłon 62
  • Głosy 1
  • Części 1
W Trakcie, Pierwotnie opublikowano lut 14, 2015
Soğuk bir kış akşamında bu tarz benim izlerken kahvemi yudumluyorum
Evet o kara gün tahmin edinn her sene o gelmesine lanet okuduğumuz boktan gün evet sevgililere günü
Kezoluğmun 100. Yılı mübarek olsun diyorum.
Yeni bir şehir, yeni okul, yeni dershane ,yeni aptal arkadaşlar ortamsızlıktan ölcem sanırım ailemle gezmekten nefret eden ben hafta sonunu onlarla takılmak için iple çekiyorum.
İstanbulda o kadar güzel yer varken en boktan şehre geldim sanırım. Evet avcılar barzoland 
Şimdi neden mi bunu yazıyorum işsizlik sıkıldım çünkü eğer meşgul olabileceğim bir arkadaşım olsa ne işim var lan benim burda !!
Benim gibi bütün yalnızlar buraya sarıyo sanırım. 
Aşkı pek tanımadığım için Aşk filmi izleyerek kendimi tatmin etmeye çalışıyorum. Napıyim hayal etmek güzeldir bence. 
Ertesi gün pazar ve yine keko dershaneme gidip keko insanlarla takılıp kendimi mutlu etmeye uğraşmaya çalışcam.
Bir gün daha yalnızlıktan ölmemek dileğiyle  gidiyimde elalemi stalklıyıp kıskançlıktan öliyim


ÖPTÜM
Wszelkie Prawa Zastrzeżone
Zarejestruj się, aby dodać Yalnızlık Senfonisi do swojej biblioteki i otrzymywać aktualizacje
lub
#205hayalperest
Wytyczne Treści
To może też polubisz
To może też polubisz
Slide 1 of 10
Kayıp Bağlar / Gerçek Ailem  cover
ARSLAN AĞA cover
Ruhuma eş ( Berdel) cover
bunlar seninki mi cover
ASYA cover
AŞKOLOĞUM | Texting  cover
Pabucumun Mafyası | texting cover
Karşı Dairedeki Mafya cover
Vişne Mahallesi  (Düzenlemeye Alınacaktır) cover
MAVERA cover

Kayıp Bağlar / Gerçek Ailem

21 części W Trakcie

İnsan her yara aldığında daha çabuk iyileşir mi gerçekten? Yoksa o yaralar zamanla sadece daha derine mi işler? Acı, yalnızlık ve bitmek bilmeyen karanlık... Bunlar büyürken bana eşlik eden tek duygulardı. Çocukluğum onların nefretin gölgesinde sessizce kayboldu.Sevilmenin ne olduğunu bilmeden, ağır bir sessizlik içinde geçti. Büyüdüğümde yanımda yalnızca alıştığım o soğuk boşluk vardı. Yaralar birikti, izler derinleşti. Hepsi bir şekilde geçti ya da geçmedi. Şimdi geriye ne kaldı bilmiyorum; sadece bir boşluk, sessiz ve sonu olmayan bir boşluk...