Herşey o geceden kalma karanlık sabahla başladı. Madde bağımlısı gencin peşime düşmesiyle. Bana çektiği bıçağı kendimi korumaya çalışırken onu öldürmüş katil olmuştum.
Masumiyetimi ispatlayamamış o cehennem gibi hapishaneye girmiştim.
Gecenin bir yarısı susuzluğumu gidermek için kalktım. Banyoda ki sesle kaçış biletim beni kendine çağırdı.
Bir kaçış planına kendimi dahil etmem için bir işaretti bu ses. O işareti takip ettim. Sonunda o cehennemden kurtuldum.
Bedenimi bu sefer başka bir yüze, başka bir sese, başka bir isme ve başka bir hayata hapsetmiştim.
Ama tek istediğim gerçek hayatım, gerçek ailem ve sevdiğim adamdı.
Onlara yeni yüzümle merhaba deyip hayatlarına dahil olmaya çalışmamla yeni hikayem başlamıştı.
Kendime dair tek bir detay vermemin yasak olduğu bir hikaye bu.
[TAMAMLANDI]
Dağa kaçırılmasıyla başlamıştı onların hikayesi...
Onlar herkes gibi normal tanışmamışlardı.
Hatta onlarınki çok zalimce bir tanışmaydı.
Mecburiyetti onlarınki.
Teslimiyetti.
Yeri geldiğinde acı çektirmekti.
Ve acı çekmekti.
Bunca kötülüğe rağmen onların bir araya gelme ihtimali var mıydı?
Tanışmaları normal olmayan bu iki insanın, sonları normal olabilecek miydi?
!!! Askeri kurgudur !!!
( LÜTFEN!!! 15. bölüme kadar kurgu hakkında karar vermeyin! 15. bölümden sonra hala aynı fikirdeyseniz o zaman fikrinizi belirtin. )