TUTKU OYUNU 2. SEZON (KAN VE GÜL)

Reads 24,265
Votes 3,784
Parts 197

Reads 24,265
Votes 3,784
Parts 197

3 new parts

Bir oyunla örtülüydü o yalan,
Ağlanacak güldürüydü oynanan.
Çevresini küçüklerin sardığı
Gülmelerin arkasında ağlayan,
Aldanmamış aldatılmış bir insan.All Rights Reserved

acı aile aşk dostluk kan savaş

Table of contents

197 parts

#152dostluk

Content Guidelines

You may also like

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

Hep öfkeli ve savunmasını asla bırakmayan bir adamın koynuna düştü. Sevginin ne olduğunu bilmeyen bir kız çocuğuydu, onunla öğrendi. Gözlerine bakarken titredi, kendini unuttu ve en acısı kendinden vaz geçti. Yürüdüğü yolda çiğnediği toprak değil küçük Alaca'ydı ve onu çoktan öldürmüştü. Harap ona titreyerek bakan küçük kızı kendine saklamayı seçti. Harap Uras değişiyordu, değişmişti. Altın saçlı bir kız uğruna... | "Hayalin bile güzel." Dudaklarımı aralık kalın dudaklara düşünmeden bastırdım, ellerim yanaklarına tutunurken ne yaptığımı ben bile bilmiyordum. Hayalini mi öpüyordum, rüyada mıydım? Arabaya yaslanan bedenimin üstüne çullandı, elleri belimi sıkıca sararken yanaklarındaki ellerim saçlarına kaydı. Onun altında kaybolan bedenim dudaklarının darbeleriyle daha çok eridi. "Kimse tenine dokunmaz." Dudaklarını dudaklarımdan çekmezken bir elini belimden ayırıp beni tamamiyle arabaya yasladı. Elleri bu sefer ellerimi bulurken sıkıca tuttu. Ellerimizi kenetledi, öpüşleri sertleşmişti. "Parmak aralarının kuytusuda benim, tırnak uçlarında." "Senin." Diye fısıldadım, dudaklarımız birbirinin üstünden çekilmiyordu. Soluklanırken konuşuyorduk. "Yüreğimde senin."

♢The Winter To The Summer♢ ~DamiAnya~ by Habibesanem

~Kıştan yaza~ Her zorluğun ardında bir rahatlık vardır. Peki Anya ve Damian bu rahatlığa erişebilecek mi? İki küçük çocuğun birbirlerine olan aşkı giderek büyüyor.Damian ve Anya, aşklarını birbirlerine itiraf edebilecek mi? A:Damian, üzgünüm. Lütfen, tekrar burada buluşalım. D:Sen nasıl istersen... Anya. •Damianya fanfic•

BERDEL. . (DÜZENLENECEK) . . Hikayede yetişkin ve cinsel içerik, küfür, dövüş ve bol bol klişe sahneleri vardır. Bunu bilerek okuyun lütfen, sebebsiz linç yemek istemiyorum. Bölüm sayısı sizi korkutmasın, bölümler kısadır. . 17.05.2024✨ . (8) yaş farkı vardır. . . "Çünkü sevdalandım lan." diyerek avucunu iki kere, sertçe göğüsüne vurdu. "Tutuldum ben sana. Görmez misin." aramızdaki mesafe uzak gelmiş olacak ki, bir adım attı "Çawreşamın." dedi kısık sesle. Gözleri, ona acımam için yalvarıyordu. "Allah şahidim olsun ki, sana duyduğum hisleri hiç bir kadına hisetmedim." ellerini iki yana açtı "Şu gökyüzü, şu yağmur şahidim olsun ki, ben sana aşığım Helin." . . TÜM HAKLAR BANA AİTTİR. KENDİ KURGUMDUR. (Ç)ALINMA SÖZ KONUSU DAHİ OLAMAZ.

"Bizden olmaz çocuk. Eğer işinden de olmak istemiyorsan hissettiklerini içine göm. Hatta öyle derine göm ki, gölgesi bile yansımasın bana."

Büyük gemide emin adımlarla ilerledim. Topuklu ayakkabılarımın beni sarsmasına rağmen düşmemeyi başardım. Alyansımı aceleyle cebime koydum. Kimsenin beni görmediğine emin olduktan sonra oraya girdim. Arkası dönüktü. Boğazımı temizlediğinde bakışları bana döndü. Kaşları çatıldı. "Sen kimsin?" "Bana olan borcunu ödeme zamanın geldi Kaptan!" Dedim. KARADENİZ'İN HIRÇIN DALGALARINDAN DOĞAN BİR ALABORA HİKAYESİ... *TÜM HAKLARI SAKLIDIR! *ÇALINMASI DURUMUNDA AVUKATIMLA HEMEN YASAL İŞLEMLERİ BAŞLATACAĞIZ!

O, bir kraliçeydi; hayran kaldığım ancak asla ulaşamadığım. Güzeller güzeli, fakat acımasız olan, beni gidişiyle noksan bırakandı. Wattys 2016 "Çığır Açanlar" Kategorisi Kazananı 🍁 NOKSAN, serinin ilk hikâyesidir. İkinci hikâye, MENFUR'dur. Toplam Kelime Sayısı: 153.938 Yazılma Tarihi: 19.08.2014-01.08.2017 Yazardan Son Düzenleme: Haziran 2020

Bütün dünyanın aradığı katil ansızın hayatınıza girerse sizi soldurmasına izin verir miydiniz? Yoksa bütün yapraklarınız onun için mi açardı? ❝Zafer her zaman en güçlü olana ait değildir. Bazen en acımasız olan kazanır. Kanla yazılmış bir kaderi var, ruhundan söküp atamayacağı bir miras. O, şeytanın bile tereddüt ettiği yolda yürüdü. Ve sen, bu fırtınanın tam ortasındasın.❞ Hayatı her zaman soluk bir çiçek gibi olup, kendinden çok başkalarını düşünenlere...

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

Umuda Tutunmak #Wattys2018 by aysinersel

Sevgili arkadaşım!! Seni tanımıyorum. Nerede oturursun, ne iş yaparsın, kaç yaşındasın hiçbir fikrim yok. Bildiğim tek şey çoğu olayda aynı şeyleri yaşadığımız. Sevgili genç arkadaşım! Hani o hayran olduğun "Kötü Çocuk, Mafya Çocuk, Psikopat Çocuk vs" var ya. Hani atar yaptı, gider yaptı, beni çok seviyor dediğin o asi çocuk. Hani seni kıskanıp kötü davranınca başının göğe erdiği, ayaklarının yerden kesildiği o sert çocuk. İnanma!! Lütfen inanma! Çünkü gerçekten seven ve kendine güvenen bir insan, sadece seni mutlu etmek için çaba gösterir; kendi bencilce duygularını tatmin etmek için değil.. Sevgili evli arkadaşım! Hani sürekli hakaret, şiddet gördüğün halde, yuvam dağılmasın diye katlandığın o sert adam var ya. Hani sana onca kötülük yapmasına rağmen başkalarının saygı duyduğu, adam gibi adam dediği o korkak adam. Hani çocuklarına ve sana göstermediği ilgiyi dışarıdaki herkese dağıtan, senden esirgediği her yağmur damlasını millete fırtına gibi dağıtan adam. Lütfen katlanma! Emin ol; mutlu, huzurlu ve özgür geçirdiğin bir dakika bile, onunla geçirdiğin bir ömürden çok daha fazla eder.. Ben sana yaşadıklarımı anlatırken istedim ki hatalarımı, hayatta neleri ıskaladığımı, kendimi nasıl harcadığımı gör. Gör ve sen de kendini kurtar. İlk hatayı belki, ikinciyi asla affetme! Hiç kimse için kendinden, olması gerektiğinden fazla ödün verme! Asla geç kaldığını düşünme! Hayata başlamanın yaşı yoktur, tıpkı ölümün yaşının olmadığı gibi. Ve asla ilk adımı atmaktan korkma, ne için olursa olsun. O zaman hayatın sana neler getireceğini bekle ve gör. Ben bu kitabı yazarken hem ağladım, hem güldüm; hem hüzünlendim, hem düşündüm ve o kadar çok şükrettim ki.. Şimdi sıra sende. Ya ölene kadar ağlamayı seçeceksin, ya da kalan ömründe gülmeyi. Bol şans...

KONUK SEVMEZ DENİZ

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

More details