Sanırım büyümekle ilgili kabullenmesi en zor şey iyi insan olmanın sandığım kadar kolay bir şey olmamaya başlamasıydı. Geçip giden yıllarda insan kendisini akıntıya ters akan nehrin içinde kürek çekerken buluyor. Akış bazen lehine bazen aleyhine işlerken gözüm açık olmalı, kollarım güçlü ve zihnim hep temkinli. Benim kabul etmem gereken ise iyi olmanın hiçbir zaman çok da uzak olmadığı. Yıllar devam ederken bazen gelen yıllar gidenleri siliyor fakat ben hepsinin bir ahenk içinde varoluşundan öğrenmek istiyorum.