" üzgünüm ama ben aşka inanmam" diye söyleyen Hale, karşısındaki adamın gözlerindeki sıcaklıktan bir an olsun kopmak istemiyordu. fakat yaşadığı onca hayal kırıklığın ardından aynı yolda yürümek cesaretli olduğu bir durum değildi. Bir zamanlar aşka inanmıştı. Bu uğurda karşısına aldığı kişileri düşünmek bile istemiyordu. Kalbi öyle bir darbe almıştı ve bu darbe ile öylesi değerli bir şeyi kaybetmişti ki aynı darbe bu sefer hayatını alabilirdi. Fakat karşısındaki adamın bakışlarındaki sıcaklıkta kayboluyordu. Ateş, elini genç kadının yüzüne yerleştirdi ve derinlerden gelen bir sesle gülümseyerek,
"Boş ver aşkı güzel kız sen, bana güven" diye fısıldadı.
Yanımda kal hikayesinden merakla beklediğiniz Hale ve Ateş'in mükemmel hikayesi
Yetişkin okurlar için uygundur!
Bir Mahalle Hikâyesi...
Çok daha fazlası...
✨
"Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı.
"Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi.
"Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?"
Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu.
"Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.