(okumayın şu saçma fici kardeşim zaten utanıyorum okumayın.)
Her zamanki yerindeydi.
Kiraz ağacının altında, elindeki kiraz çiçeğine bakarak önündeki deftere bir şeyler karalıyordu. Yanına yaklaştım, hemen defterini kapatıp arkasına koydu. Hiç görmemiş gibi yapıp yanına oturdum. Ağacın dalından bir kiraz çiçeği kopardım. Kulağının arkasına sıkıştırdıktan sonra gözlerinin en derinlerine bakarak şu sözleri söyledim:
"Ne kadar benden kaçarsan kaç; gözlerindeki yansımamı görmek için her zaman bu ağacın altında, kiraz çiçeklerinin arasında seni bekliyor olacağım"