Darkbloom

Κάποτε τα παραμύθια είχαν ομοιόμορφο τέλος. Κάποτε οι αγνές καρδιές συμβόλιζαν την ομορφιά τής ψυχής που παντα κέρδιζε στο τέλος.

Εκείνα τα παραμύθια όμως, σίγουρα δεν ταίριαζαν στον μικρό μας φίλο πού κατασκόπευε με τα κιάλια τού τους ανθρώπους.

Εκείνος, είχε βρεί το πιο σκοτεινό παραμύθι που θα μπορούσε να διηγηθεί ποτέ σε όσους επέλεγαν να τον ακούσουν.

Μια καταδικασμένη γνωριμία, μια λάθος στιγμή, τέσσερα ζευγάρια μάτια αντικρυστά και ένα χάσμα γεμάτο μυστικά και ίντριγκες.

Κάποτε στα παραμύθια κέρδιζαν όι καλοί, όμως όχι πια. Όχι σε εκείνο. Εκείνο θάφτηκε κάτω από πολλούς θρύλους, πού μέχρι και σήμερα σαν φίλτρα μαγικά, υπνότιζαν την φαντασία των ανθρώπων.

Τα κιάλια τού μικρού μας φίλου, βρέθηκαν επάνω σε εκείνη την κοπέλα άξαφνα. Την ακολούθησαν για λίγο στωικά και όταν ο άνθρωπος πού τα κρατούσε βεβαιώθηκε πώς ήταν εκείνη, άφησε την ιστορία να ξεκινήσει.