MERCEK

Kameramı titreyerek kaldırdım, karşımdaki kan dondurucu derecede korkunç olan adamı kameranın kadrajına aldım. Ağlamak istiyordum ancak ağlarsam bütün geçmişim elimden kayardı. Dolu gözlerle bir kaç tane fotoğraf çekerken adamın her zamanki pis gülümsemesi kameramın kadrajına yansıdı. Arkamda kalan sevdiğim adama baktım. Eli bağlanmış, yüzü gözü kan içindeydi ve hissiz gözlerle bana bakıyordu. Tıpkı onun yanında oturan kaşı patlamış ikizim gibi. Dayanamayıp akmaya yer arayan göz yaşımı serbest bıraktım ve yine gözüm sert siyah bezle bağlandı...