KADER-İ AŞK

Soğuktan titriyordu. Ellerini birbirine sürüyor, kendince

ısınmaya çalışıyordu. İleride kartopu oynayan çocuklardan başka kimse

yoktu. Birilerine bakıyordu yanlarına gidemiyordu ,sadece uzaktan bakıyo.

Kız; kendince mutlumusun onunla? diye mırıldandı. Ne kadarda çok bekle

mişti,kaç saat geçti hiç farkında değildi.Oyun bitmiş ve herkes dağılmaya

başlamıştı.İki arkadaş halen oynamaya devam ediyordu gözlerini onlardn

ayıramıyordu kar her tarafı bembeyaza bürümüş ve etraf buz gibiydi ken

disi sanki ateşin ortasında kalmış gibi yanıyordu. Çünkü bir kartopu tam

sol yanına değmişti.

Ahh...dedi.ince bir sızıyla, canı yandı mı? Sol tanım dedi.Orda sanki kendi

kalbi yoktu sadece o vardı ve ona göre sol yanı sadece sevdiğine aitti.

kartopunu atan sol yanının sevgilisiydi.(kız oğlana böyle söylemiyi

seviyordu). O an farketti çocuk onu ve sadece özür dilerim