Herkesin kendine özel bir hikayesi vardır,tıpkı benim hayat hikayemin olduğu gibi. Küçükken dışlanmış, ağlayıp,kendini dövmek isteyen bir çocuk... Evet travma yaratıyor değil mi:)? Ölme isteği,sorunları olan bir "işe yaramaz" çocuk. Peki bundan kurtulmak için ne yaptım?...
Annesi tarafından sevilen çocuğu yarı yolda bırakmak mı? Asla affedilemez.Bir çocuğun ruhunu kırmak kimsenin hakkı değildi değil mi? Ama bu hakkı babam ve annem bende gördü:) İleride ne olacağını hepimiz görücez...