14 Kapitel Laufend Yüzüne çarpan sıcak nefesi hissedene kadar gözlerini açmamaya kararlıydı. Ama o an geldiğinde, irkilerek gözlerini aniden araladı. İlk gördüğü şey, karanlığı yutan simsiyah tüylerdi. Kalbi sıkıştı, korku buz gibi bedenine yayıldı. Delicesine bir korkuydu bu. Fakat bedeni kaskatı kesilmişti; kıpırdayamıyor, burnunu boynuna sürten kurttan uzaklaşamıyordu.
Kurt, sessizce boynunu kokladı, ağır ağır geri çekildi. O anda kurdu tam anlamıyla görebildi.
Ayakta dursa, ondan çok daha uzun olacağı kesindi. Tüyleri gece kadar siyahtı; gözleri kanın en koyu tonuyla parıldıyordu. Kız daha önce hiç böyle bir kurt görmemişti ama böyle devasa bir yaratığın, yaşadığı topraklarda var olamayacağını biliyordu. Bu, yalnızca kabuslarda ya da masallarda yer bulacak türden bir yaratıktı.
