Birlikteyken, hep o daha çok severdi.
Sunardı yıldızları kalbimin karanlığına
Açık seçik yürürdük konuşma aralarına, yüksek ses tonlarına.
Ben ona dokununca yeni evrenler açılırdı farklı zaman aralıklarında.
Zaten Saçlarının canlılığına özenildi mevsimler yaratılırken.
O bana dokunduğunda keşfettik bitkilerin filizlendiģini.
Sonra gözlerini kattı karıştırdı, renkler sıçrattı kirpikleriyle.
Dudaklarıyla taş kesilmedimi Zümrüt ve Elmas
Soluklara dalardık birlikte, o gülüşlerle gezerdi ben şarkıları severdim.
O rüzgarlarla dans ederdi, ben bulutu kavrardım belinden
Sonra gitti.
Hep o daha cok severdi biz birlikteyken.
O üç ay'da unuttu
Ben bunu üç yıl sonra yazıyorum...