Atlas; onun sadece kendisine uzatılan belirgin eklemli ellerini ve sanki bin günahın ağırlığını taşıyormuş ama hâlâ ayakta kalmak için uğraşıyormuş gibi görünen ince omuzlarını gördü. Pencereden gelen rüzgâr gencin üniformasını çekiştirdi, sanki onu kendisiyle beraber götürmek istermiş gibi. Yaralı vücudu bir an gerildi. Çok yorgun görünüyor, diye düşündü Atlas. İfadesizce kendisine bakan yeşil gözlerle gözleri çarpıştığında kalbi bu manzaraya karşı istemsizce çarptı. Boğazının tamamen kuruduğunu hissetti. Bu kişinin bir anda göze oldukça hoş geldiğini hissetmesi için ne kadar aptal olmalıydı? • !omegaverse, slow burn. |⚘311222All Rights Reserved