Ve birden durduk birbirimize baktık. İki farklı karakter, farklı huylar farklı görünüşler benzer bir geçmiş kesişen bir yol ve aynı gelecek. İşte bu biziz. Mutlu bir çocukluk ve ardından gelen darbeler büyümeyi biz seçmedik. Daha ne kadar üzülebilirdik ki? Daha ne kadar kanayacak, ağlayacak, şikayet edecektik. Ailemizden, yalan çıkan dostlardan, yıkılan hayallerimizden, eksilen güvenimizden, ihanetlerden, terkedilişlerden.. Bizim tek şansımız birbirimizdik. Birbirimize tutunduk sarıldık. Biraz daha iyiyiz. Tek bir son şans istiyoruz bu hayattan. Hey! Hayat bizi çözer misin?