elə vəziyyət yaranır ki bəzən,etdiyin hər hansıssa səhvə görə hər kəs səni qınayır..hətta ən yaxınların da..və ya hər hansısa bir şey edirsən,bir iş görürsən hərə bir söz deyir,çoxu pisləyir və həvəsini qırmağa çalışır.. düzünü desən, 2 il əvvələ qədər mən o qədər içinə qapanıq,ətrafa önəm verən,bir söz ilə hər şeyi bitirən biri idim ki,hətta həftələrlə "insanlar məni qınayır,mənə nifrət edir" fikri ilə otağımdan çıxmırdım..sonra bir kitabça tapdım və başladım oxumağa. içində kiçik bir hekayə var idi. hekayədə deyilirdi ki,bir gün bir tələbə öz müəllimi ilə halallaşıb sağoolaşmağa gəlir. artıq rəsm çəkməyi öyrənmişdi və peşəkar olaraq öz sənətinə başlamaq istəyirdi. müəllimi haqqını halal etdiyini deyir amma əlavə edir ki,son bir istəyi daha olacaq. tələbə "əlbəttə,buyurun" deyir. müəllimi xahiş edir ki,ən bəyəndiyi rəsm əsərini aparıb şəhərin ən çox insan olan yerlərindən birinə assın. və yanına bir qələm bir də kağız qoyub aşağısına yazsın ki, "rəsmdə xoşunuza gəlməyən hər qüsur üçün