İÇİMİZDEKİ NEFES

Okul, ev ve hayat. Çok yorucu değil mi? Kararsızlıklar, belirsizlikler ve bir de aşk. Ondan ona sürünerek geçen bir ömür. Ve de dostluklar. Peki şu dünyadaki o bir dostluk aşka çevrilebilir mi? Kendini bırakabilir misin bütün benliğinle ona? Bu kadar savunmasız kalabilir misin biri karşısında? Kaçamak görüşmeler yapabilir misin peki? Ya da onun için birilerini alabilir misin karşına? Onu bırakta gerçekten bu kadar saf kalabilir misin karşısında? Demiştim ya, savunmasız yani? Bu kadar güçsüz gözükebilmeye cesaretin var mı? Gurur mu, aşk mı? İçindeki güçlülük aşk karşısında inzivaya çekilebilir mi? Başarabilir misin bunu? Gerçekten mutlu olma isteğin gururunun önüne geçebilir mi? Kısacası bu kadar cesur olabilir misin aşka karşı? Aşka cesaretin var mı?