Gözlerimi açtığımda yeni doğmuş bir bebektim, ve bana bu peri masalından bir kahraman ailenin kızıymışım gibi geldi. Hayır öyleydim eminim ama yeniden dünya geldim mi?
"Bellatrix. Senin adın Bellatrix olacak."
Ben bir kahramanın kızıyım, kızıydım ama şimdi ikinci hayatımda iblis kralı tarafından büyütüldüm.(?)
Sorun değil. Her şey yolunda, ama...
"İnsan çocukları süt içerek büyüyor, değil mi?"
"Evet, çünkü çiğnemek için, çiğneyecek dişleri yok."
"Ne yazık ki. İnsan bebekleri yiyecek çiğnemek için dişsiz bile doğarlar."
Bir damla insani bilmeyen, tanımayan aciz gören iblisler tarafından yetiştirilmem lazım mi?
Oysa eski hayatımda tanrı için yaşadım, azize oldum...kendime odaklandım ama duyduğum şey ile şaşırdım.
"O zaman ona kendi sütünü vermeyi dene."
İblisin kralı Lucifer'in sağ koluna böyle demesi normal mi? Hayır sorun yok ama ikiside erkek...
"Belki.... denemeliyim?"
Bu iblis sanırım şaka yapıyordu...
Yada hayır....
Affedersiniz? Şimdi ne olacak? Bu gidişle...
Hiç büyüyecek miyim? Tanrım...
♤♤♤♤♤
Acı çekiyorum. Üşütmüş falan olmalıyım... Hastayım. Lütfen kurtarın beni!
Yapabilirim! Bu iki psikopat iblise durumumu anlatmam gerekti!
Hadi ama...sadece bebek konuşması, derdimi anlatacak kadar lütfen.
"Öğğ... Uwa-poo.."
Acı çekiyorum! Şu anda kendimi iyi hissetmiyorum! Sana iyi hissetmediğimi söylüyorum! Kendimi iyi hissetmiyorum!
"O... konuşmaya mı çalışıyor?"
"Duyduğum kadarıyla 'Baba' dedi."
Herkese merhaba. Bebek olarak yeniden doğmamın üzerinden sadece birkaç gün geçti. Ama şimdi dünyaya tekrar veda etmek zorundayım... çünkü hastayım, ateşim var ve üşüyorum!
..."Bana o şekilde bakmaya devam mı edeceksin." Dediğinde gözlerimi hızla Kutayın gözlerine çevirdim. Göz bebekleri yine büyümüştü. Bu bakışı nerde görsem tanırdım artık. Kutay beni istiyordu...
Sanırım artık istediği şeyi bende istiyordum...
Ayağa kalktım yavaşça. Kutayın üzerine doğru yürüdüm. Tam önünde durdum. "Benimle birlikte olmak ister mis-" sormaya kalmadan Kutay belimi sertçe tutup dudaklarımı sertçe kavradı. Beni iştahla öpmeye başladı. Belimi kendisine çektiği için erkekliği karnıma denk geliyordu ve her saniye sanki biraz daha büyüyordu.
O kadar hızlı ve ustaca öpüyordu ki ona karşılık vermekte zorlanıyordum. Daha önce kimseylede öpüşmediğim için sadece Kutayla öpüştüğüm için fazlasıyla acemiydim.
Birkaç adımda yatağa yatırdı beni ve üstüme çıktı. Dudaklarıma tekrar yapıştı. "Korkma tamam mı?" Diye sordu dudaklarımdan kısa süreliğine ayrılınca. "Ne?" Diye sormaya kalmadan üzerimdeki t-shirtü iki eliyle parçalayıp atmıştı. Şuan üzerimde sadece beyaz dantelli sütyen kalmıştı
O kadar heyecanlandıran ve zevkli birşeydi ki ağzımdan ufak ufak inlemeler çıkıyordu fakat Kutay dudaklarımı öpmeyi bırakmadığı için inlemelerim Kutay'ın ağzında kaybolup gidiyordu. Kutay üzerimden kalkıp pantalonumu sertçe sıyırdı. İkimizde nefes nefeseydik. Altımda da beyaz dantelli kilot kalınca "sikeyim"dedi nefes nefese...