"Benim halkım insanlar değil! Benim halkım hayvanlar... Benim halkım ağaçlar... Benim halkım kitaplar." [ECE MONTARO] Ece, her hafta aynı şeyleri gördüğü rüyasının sayısı arttığında hiçbir şeyden şüphelenmemişti. Rüyasında hayatını kurtaran iki adamla karşılaştığında da parçaları birleştirememişti. Onun için hayatını ortaya koyan kocaman siyah kaplana ise hiç anlam verememişti. Taa ki işler karışana ve aslında kim olduğunu öğrenene kadar... O, bir kraliçeydi!