Hayatımız boyunca bizlere hep iyiyi aşıladılar...
Kötülerden bahsetmediler, kötü insanlarla nasıl baş edebileceğiz söylenmedi, anlatılmadı ancak iyi kalarak güçlenmeyi ,kendini korumayı, yıkılmamayı ,hep dimdik ayakta kalmayı da yaşayarak, büyüyerek, kabuğumuza çekilip her şeyi gözlemleyerek ve yeri geldiğinde kabuğundan çıkıp mücadele ederek, hayata bakış açını değiştirerek ve herkesin seni örnek almasını sağlayacak düzeyde gelişerek öğrendik. Yaşamak denen şey de bir nevi düşe kalka iyiyi kötüyü görmek değil miydi ? O zaman neden bu insanoğlunun savaşı bitmek bilmiyor ,her şeyle mücadele halinde koşuşturmak da yormaz mı insanı ?