Nasa punto ako ng buhay ko na naghahanap na rin ako ng magmamahal sa akin. Yun bang kapag pagod na pagod ka may masasandalan ka, may yayakap sayo, may papawi ng pagod mo. Yun bang may mapagsasabihan ka kung gaano na kabigat ang dinadala mo sa dibdib. Yung pwede mong iyakan na hindi ka huhusgahan, yayakapin ka lang ng mahigpit hanggang sa lumuwag ang iyong pakiramdam. Hindi ko naisip noon na kailangan ko ng katuwang sa buhay. Mas kuntento ako ng mag-isa. Hindi ako naghahanap ng magmamahal sa akin. Pero dumating sa punto na nakakapagod rin pala ang laging mag-isa.All Rights Reserved