ATEŞ ÇEMBERİ

Gece, Karadağ'ların küçük, asi, inatçı, güzeller güzeli kızı...

Yaşadığı onca olaydan sonra başına gelenlerle akli dengesini yitiren genç kız herşeyi hatırlamaya başlarsa ne olur?

Büyük yıkıma giden bu yolda kimsesiz kalan bu kızın yanında olmaya var mısın?

Peki ya acımasızlığını görmeye?

Eğer güçlü bir karakter okuyup, şaşırmak istiyorsan doğru yerdesin.

...

Babam vatanı için canını bile hiçe sayacak kadar gözü kara ve vatan düşkünüydü. Babamın düşmanları babamdan o kadar çok korkuyorlardı ki. O düşmanlarının korkulu rüyası, mazlumların ise kahramanıydı. Benim babam bir kahramandı ve bu sadece benim için değil neredeyse onu tanıyan herkes için böyleydi.

Bende babamın kızıydım. Tek bir farkla. Ben onun gibi merhamet etmez, yandığımın bin katı yakardım. Babam affetmesini bilirdi ama benim kimseye acımam yoktu. Özellikle de kendime.

Bu benim hikayemdi. Yanmıştım. Şimdi ise sıra yakmaktaydı. Ve ben annemi yaktıkları ateşin daha beterinde onları yakacaktım. Bu benim intikam yeminimdi. Şehitlerimizin kanı yerde kalmayacaktı.

...

"Yalvarırım yapma! Sen katil değilsin.." Karşımda ağladı ağlayacak olan adama ruhsuzca bakmayı sürdürdüm. Tiksiniyordum hem ondan hem sesinden. Sadece içimdeki nefreti körüklüyordu.

Yavaş adımlarla yaklaşırken dudaklarım alayla kıvrıldı. "Haklısın. Ben katil değilim..." Dedikten sonra rahatlar gibi oldu ama bir anda silahı ateşlememle acıyla haykırdı. " Öldürmem ama süründürürüm. Bu benim intikamım ve hepinizden intikamımı alana kadar durmayacağım."

...

Kapak tasarımı: sue2820
Teşekkürler...