His Düğümü birinci kitabı okumadan buna geçmeyin💜
"Seni özlediğim her an yıldızlara baktım.
Çünkü yıldızlar sonsuzdur...
Her derste senin saçını örerdim ve sende her teneffüs bana inat o ördüğüm saçları bozardın, çok kızardın saçlarına dokunduğum zaman. Bakırım derdim sana küçükken, saç rengin bakır diye çocuktum o zamanlar işte. Saçlarını çok severdim senin, halâ seviyorum, izin ver o saçlarına bir tek ben dokunayım Masal, yabancı bir el değmesin saçlarına."
"Sırf sen yeniden ör diye saçlarımı bozuyordum ben inadımdan değil, yeniden saçlarıma dokunmanı istiyordum o küçücük kalbimle"
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."