Hayatın acımasızlığı değilmiydi bu çokça mutluyken bir anda hayatı sorgulamak dakikalar içerisinde tüm heyecanın mutluluğun yok olması. Yaşamımızı genelde hayatımızdaki insana göre biçimlendiririz her ne kadar canımız yansa bile bıkmadan usanmadan sırf karşımızdaki kişi kırılmasın diye kendimizi hiçe sayar zamanla yok ederiz. Bunun en büyük sebeplerinden biri ise aşk Ölümümün, çektiğim acıların, yaralarımın Sebebi aşk. Sevgi aynı bir çiçeğe benzer tomurcuklarını verir açsın istersin bilirsin ki suya ihtiyacı var solmaması için sularsın sürekli sen suladıkça o sudan bıkar ve solar. Sevgide böyle sevgi gösterirsin görsün oda sevsin istersin ama sen sevgini gösterdikçe O senin sevginden bıkar ve çeker gider