SÜVEYDA

Yerimden doğrulup ona doğru yaklaşırken parmakları parmaklarımı daha sıkı kavrayıp hızlı bir hamleyle beni kendine doğru çektiği o an... "O senin bana dert bildiğini ben hiçbir dermana değişmem Süveyda. Bütün derdim sen ol yeter ki, ben o derdi seve seve, başım gözüm üstüne çekerim." Dedi. Öyle güzel dillendiriyordu ki bana olan sadakatini, sevgisini. Sanki yıllardır bu anı bekliyormuşum gibi hissettim. Kolları arsında kaybolup, sarıldım sarmalandım. Başımı o kas yığını göğsüne yaslayıp kokusunda nefeslendim. "Sana, kokuna hep hasret kaldım ama hasret bitti, sona erdi. Kilit vurduğum şu kalbime, bana hoş geldin Sevgilim. 🫀🫀