Buzdağının Güneşi

-Neden beni bu denli seviyorsun:dedim burnumu çekerek.

-Seviyorum sevgilim sonsuza kadar:dedi yine bir şiri andıran kelimeleriyle.

-Neden seviyorsun neden?Benim yüzümden onlarca insan öldü.Onlarca aile evlat acısı çekdi.Bu beni katil yapmaz mı ha?:dedim isyankar ses tonumla.Sevmesindi artık beni.Benim gibi birisi sevilmeyi hak etmiyordu.ben bile aynadakinden tiksinirken o bana mükemmel bir şeymişim gibi bakmamalıydı.

-İlle bir neden mi olmalı sevmek için sevdiğim? Böyle bir kural mı var? Eğer öyle bir kural varsa ben yine yıkarım kuralları senin için ve severim sebebsizce seni...

●●●●

Her zaman bir umut vardır.Böylesine iyrenç bir evren de hala saf sevgi denilen şey varsa demeki hala bir umut var ha?

Bu kitab sevilmeyenlere gelsin...

Bu kitab sevileceğine hiç inanmayanlara gelsin...

Bu kitab nedensiz sevgiye inanmayanlara gelsin...

Bu kitab umudu bitenlere gelsin...