En iyi dostum 'ben'

Önsöz: Bir kızın günlüğünden alıntıdır, gerçektir. Bi kahve alıp okumanızı tavsiye ederim. Mutlu kalın.

Kimse , hiçkimse ne hissettiğimi anlamıyor. Şu ağlayarak yazdığım şeyi bigün gülerek okuyacak olsam da beni en iyi ben anlıyorum sadece. Hep mutsuzum sebebi var yada yok , hep gülsemde çok mutsuzum. Ufak şeyler arıyorum mutlu olmak için, hiç merakım olmadığı halde resim çizmeye başladım. Tek amaç kendimi başka şeylere vermek, kendimi düşünmeden yaşamak. Çünkü gerçekten tek kelimeyle mutsuzum. Kıyafetlerimi biçiyorum kesiyorum giyeceğim şekle sokmaya çalışıyorum filan. Belki bunların tek sebebi babam. Belki onun yüzünden bu kadar mutsuzum. Çok saçma değil mi! Bir insan doğuyor kendi hayatını yaşıyor eğleniyor geziyor tozuyor, mutlu. Sonra o bir insan doğuruyor , kendi mutluluğu yüzünden doğurduğu insan mutsuz bir hayat geçiriyor. Bencilliğin ta kendisi. Birgün çocuğum olduğunda ona aynı şeyi yapmayacağıma söz veriyorum. Onu düşünerek yaşayacağım kendi mutluluğumu hiçe sayarak...