Bir kadın;bazı gerçekler ile düzeni bozulmuş,duyguları ağır bir darbeye maruz kalmış,yalnız hissetmiş,acı çekmiş,ama sadakatini kaybetmemiş.
Gerçekler bir yana;onu büyüten insanlar,ki o çekinmeden ailem diyebiliyor,bir yanaydı.
Dolun,güvendiği kişiler için canını bile feda edebilirdi.
Bir adam;öğrendiği 'saklı' bir gerçekle her şey değişti.Bir anda olgunluk seviyesi artmış,sorumlulukları büyümüş,düzeni kökten değişmişti;ama şikayetçi miydi..Kesinlikle hayır.
Selim;yeni tanıştığı oğlu için canını bile feda edebilirdi.
Küçük bir çocuk.Etrafta olanları anlamak için çok küçük,küçücük.Konuşmayı bile çözememişken,anlamak güneş kadar uzaktı.
Ama iki kalbin birleşmesi için zemindi,onun küçük elleri,yüreği,gözleri..Kısaca tamamı..Kağan
Üvey olduğunu öğren Dolun,oğlunun varlığını geciktirmeli öğrenen Selim ve kitabın prensi Kağan...
'Bir baba en çok neyle mutlu olurdu?'
'Çocuğunun tebessümü ile.'
Size göre yeni ama eski bir hikayem olan "Ağır Roman Hayatımın Hikayesi" ni sizinle paylaşmak istedim. Gerçek hayattan alıntı olarak yazılmıştır. İlk hikayelerimden biri olduğu için farklı bir tarzda yazılmıştır. Umarım beğenirsiniz. İlk ağızdan yazıldığı için benim hikayelerime alışanlara farklı gelebilir. Tek temennim hikayenin bundan dört yıl önce yazıldığını bilerek okumanız. Her zaman olduğu gibi kurgusuna güveniyorum. Normalde yabancı isim kullanarak yazmıştım ama burada paylaşırken karakterleri Türk isime çevirdim ve yer mekan olarak iyi bildiğim ve doğup büyüdüğüm yerleri tercih ettim. Hikaye mekanı tamamen uydurmadır. Çünkü bu hikaye Trabzon'da değil başka bir şehirde olmuştur. Umarım seversiniz.
Wattpad paylaşım:
10/01/2016
Yazar: Yasemin Yaman (Mermarid)