ATALAN TİMİ (TAMAMLANDI)
  • Reads 1,600,939
  • Votes 114,336
  • Parts 85
  • Reads 1,600,939
  • Votes 114,336
  • Parts 85
Complete, First published Jan 22, 2023
• KİTAP YENİDEN YAZILDI •

(Bu kitap yazılmaya 07.05.2023 tarihinde başlanmıştır.)
(Bu kitap 31.07.2023 tarihinde bitmiştir.)
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add ATALAN TİMİ (TAMAMLANDI) to your library and receive updates
or
#38mizah
Content Guidelines
You may also like
MAHUR-EHVENİŞER by derinmevzular77
73 parts Ongoing
"Bir kalbe iki aşk da sığıyormuş sevgilim; bir vatan bir sen..." Küçüklüğümden beri bir kalbe iki sevginin sığacağına hiç inanmazdım. Bir sevgi varsa bununla yetinmeliydik. Biri varsa diğeri eksik olmalıydı. Annem varsa babam,babam varsa annem olmayacaktı. Böyle de oldu. Hayatımın hiç küçümsenemeyecek kadar büyük bir bölümünü buna inanarak geçirdim. İki sevgiyi asla aynı anda hissetmedim. Bir kalbe iki sevgi sığmıyordu buna emin olmuştum. Sonra gerçek ailem geldi. Bana bir kalbe iki sevginin sığacağına inandıran annem ve babam vardı. Abilerim,hatta kardeşim bile vardı. Çok sevdiler, çok istediler. Anne,baba ve çocuktan oluşan o ailenin içine düşmek beni hiç olmadığı kadar afallattı. Ne yapacağımı asla bilemedim. Ailem vardı bu çok güzel bir şeydi. Abilerim benden nefret ediyordu bu çok kötü bir şeydi. İçine düştüğüm bu ehvenişer yani kötünün iyisi hâli kendi içimde çok uzun sürdü. Ne onlara kendimi açabildim ne de aramızdaki duvarları indirebildim. Beceriksizce kendi çapımda sevdim onları yalnızca. İçimde kimseye hissettirmediğimi sandığım savaşım hiç bitmedi ama ben hepsini çok sevdim. Zaman gerçekten her şeyin ilacıydı. Birdenbire kaldıramadığım o duvarlar kendiliğinden yıkılmaya başlayınca daha iyi anladım bunu. Bir şey istediğimiz anda olmuyorsa zorlamamak gerekiyordu. Daha güzel daha doğru bir anda bizi öyle veya böyle buluyordu. Ve bunlar olurken tüm savaşlarımın, gözyaşlarımın ve acılarımın şahidi ve mükâfatı olan adamlar benimleydi. Şahit abim, mükâfat sevgilim. Abimle kurduğumuz küçük dünyamıza inat,bizden bağımsız kurulan büyük dünyayı ben çok sevdim. 21/09/2021 💫 Kapak: @okyanus_grisi Bu bir KURGU'dur. Gerçek meslek, kişi ve kuruluşlarla alakası yoktur. Aile+aşk kurgusudur💙
DİLSİZ KOMUTAN [TAMAMLANDI] by Gizliyazar_1907
36 parts Complete
Herkes onun dilsiz olduğuna ve hatta erkek olduğuna inanıyordu. Yüzündeki mskesi ve göğsüne taktığı korsesi ile komutanları dışında kimse ile konuşmaz ve kimseye gerekmediği müddet cevap vermezdi. Tüm bunlara rağmen timi bilirdi onun kadın olduğunu. Tomris tüm o sert hallerine rağmen, kendi öksüzlüğüne rağmen evde onlara ana baba olurdu. Fakat yine de mesafesini korurdu. Nice düşmanı yenen Tomris Türkmenov, Çocukluk aşkına yenilmişti. Kendini gizlemesinin nedeni sadece kurallar değildi. Oydu... Saçlarını sadece sevdiği adamın görmesi için her zaman maskesinin ardına sıkı sıkıya saklardı, Tomris başka erkeklerin o çirkin bakışlarından rahatsız olduğu için bunu sevdiği adama haksızlık olarak düşünür ve tüm kadınsal hatlarını kapatırdı. Hiçbir zaman açılamadılar birbilerine. Ölüm kapıya dayandı, işte o zaman çıktı ağzından o nameler; "seni seviyorum Alparslan... Sana aşığım... ne zaman oldu bilmiyorum ama oldu işte. Sende yadırgama. Seni sen sevmeden tam 12 sene önce, ilk gördüğüm andan beri seviyorum. " dediğinde göz yaşlarını tutamadı Tomris. " o kadar seviyorum ki senin kokun olmadan, sen olmadan uyuyamıyorum. O kadar seviyorum ki saçlarımı, bedenimi senden başkası görecek diye ödüm kopuyor. O kadar seviyorum ki senin için bedenimi gizliyorum. " dediğinde bir şok daha geçirdi Alparslan. " O kadar seviyorum ki... Kendimi senin için feda edecek kadar. " Dediği anda dağda bir kurşun sesi geldi... Alparslanın kucağında ki kadın küçücüktü, daha da küçüldü. Demin öptüğü dudaklardan acı dolu soluk çıktı. Kadın gözlerini kapattığında, Adam ömrünü kapattı... _________________________________________ #savaşcı 1 # tomris 1 # fısıltı 1 __________ TOMRİS TÜRKMENOV
ENKAZ  by umutsuzbiryazarrr
21 parts Ongoing
"Yaydım edin..." Uyudu Umay. Ama son hatırladığı şey bir adamın sesi olmuştu. "Dayan küçük dayan kurtaracağım seni" Sessizlik. Karanlık. Soğuk. Acı. Korku. Umay. Baş başa kalmışlardı şimdi. **** Gözleri tekrar açıldı Umay'ın. Ama bu sefer dışardaydı. Rahat nefes alabiliyordu. Fakat yorgundu çok yorgun. Yaşlar akmaya devam ediyordu yanakalrından. Bir adanın kucağındaydı. Babası mıydı? Kaldırdı kafasını baktı. Hayır. Değildi. Babasının bıyığı vardı bu adamın yoktu. Hatta sakalı da yoktu. Babası yeşil gözlüydü bu adamın gözleri kahverengiydi. "Ba..." Boğazı acıyordu. "Şu getirin çabuk" diye bağırdı yeşil gözlü adam. "Beni duyuyor musun ufaklık" dedi adam. Kafasını salladı. "Tamam dayan az kaldı" Umay'ın gözleri yine kapanıyordu. Israrla kapanıyordu. Bir an etraf bembeyaz oldu. Zorla açtı gözlerini. Baktı etrafına. Ambulansın içindeydi. Korkudan ya da soğuktan titriyordu. "Anne" dedi zorla. Adam hemen kızı sedyeye yatırdı. "Onu da getireceğim ufaklık tamam mı" kafasını salladı yine. Adam hızla Ayaklandı. Gidiyor muydu? Üstünde kamuflaj elbisesi vardı adamın. Askerdi bu kahverengi gözlü adam. "Amca gitme koykuyoyum" dedi Umay birden. Adam geri döndü. Yaşlı gözle Umaya baktı. Tereddüte kaldı. Bir kaç saniye sonra yanına oturdu. "Hastanın bilinci açık olmalı" dedi hemşire kadın. Adam hemen kafasını salladı. Umay'ın elini tuttu ve konuşmaya başladı. "Adın ne senin" "U-Umay" "Umay. Çok güzel isim. Kaç yaşındasın sen?" "6" "Benim de senin gibi oğlum var ama o senden 3 yaş büyük. İsmi Giray."
You may also like
Slide 1 of 20
𝑶̈𝒈̆𝒓𝒆𝒕𝒎𝒆𝒏𝒊𝒏 𝑨𝒔̧𝒌ı... cover
Vişne | Texting cover
İzler Silinmez cover
MAHUR-EHVENİŞER cover
DİLSİZ KOMUTAN [TAMAMLANDI] cover
ANKA (Bir Deli Yüzbaşı) cover
Güneş Tutulması  | Yarı texting  cover
MAFYAM(+18) cover
UMAY cover
Atlas okyanusu komutanı cover
otuz beş| yarı texting cover
 Kasırganın Girdabı cover
MİHRİMAH (Tamamlandı) cover
Pençe Timi cover
DİKİŞ TUTMAZ AŞK | Texting  cover
Zakkum cover
ENKAZ  cover
babamın damadı +18 cover
Güçlü Kadınlar Serisi 2; HAYALET cover
Arden'in Sillesi cover

𝑶̈𝒈̆𝒓𝒆𝒕𝒎𝒆𝒏𝒊𝒏 𝑨𝒔̧𝒌ı...

25 parts Ongoing

Çantamdan telefonumu çıkardım ve kitabın arasına koydum. Mesaj vardı. Karan Hoca atmıştı. İlk önce bakmakla bakmamak arasında kaldım. Ve düşüncelerime yenik düşüp bakmaya karar verdim. Telefonumun sesini kıstım. Ne olur ne olmaz. Ekran oarlaklığını da yarıya indirdim. 3 okunmamış mesaj Matematiğin Babası: Eslem bana karşı hissetmen gereken şey küskünlük değil. Bana karşı hissetmen gereken tek şey benim seni nasıl düşündüğümdür. Matematiğin Babası: Şair demiş ya; "Sevmek sanatsa sen kalbimin en güzel eserisin... " Matematiğin Babası: Akşam konuşacağız. Şimdi fark ediyordum da bir şeyler eksikti ve o da bu eksikliğin farkındaydı. Dolduramadığım boşluklar. Bir şeyler oluyordu fakat hiç bir zaman tam değildi. Küçük bir ayrıntıyı gözden kaçırırsın ve gerisi çorap söküğü gibi mahvolup giderdi. İçimden bir ses bu ayrıntının bizi darmadağın edeceğini söylüyordu. Bazen bu adamın korumacılığı benim hoşuma gitse de bazen de suçluluk ve pişmanlık hissetmemi sağlıyordu. Nedenini bilmiyordum, fakat ikimizde bir şeylerin olacağını biliyorduk ve kabul ediyorduk.