SAVAŞIN KÜLLERİ
  • Reads 1,658
  • Votes 124
  • Parts 25
  • Reads 1,658
  • Votes 124
  • Parts 25
Ongoing, First published Jan 23, 2023
"Keşke artık yarın olsa ve karargaha gelsek."

"Ben yarın gelmiyorum izinliyim."

"Geliyorsun"

"Gelmiyorum "

"Geliyorsun. İzin listesine baktım. Adın yok."

Gözlerimi devirdim. Gerçekten şaka gibiydi!

"Sen beni mi takip ediyorsun?"

"Yooo."

"Dava edicem seni."

"Birlikte bir devlet salonunda bulunacaksak o sadece nikah salonudur."

"Çüş. Pis sapık! Seninle evleneceğimi hiç sanmıyorum! Biriyle evleneceksem bu kesinlikle sen değilsin buna emin olabilirsin."

"Büyük konuşuyorsun hatırlatırım bu laflarını sana?!"

"Hatırlat beklerim."
All Rights Reserved
Sign up to add SAVAŞIN KÜLLERİ to your library and receive updates
or
#443kadınasker
Content Guidelines
You may also like
Karımsın! (Bitti) by MelekMel
4 parts Complete
Hayat insana bazen adaletli davranmayabiliyordu, canını yakabiliyordu hiç acımadan. Belki de yanlış düşünüyoruz kaderimiz hayatlarımıza yön veriyordu ve en acı olay ileride mutluluğu bize bahşediyordu. Ama tam tersi de olamaz mıydı? Olurdu hem de bal gibi olurdu. O mükemmel hayatımız bir an da ellerimizin arasından hiç anlayamadan uçuverirdi. Defne, heyecanla yatağın önünde ayakta müstakbel kocasının gelmesini bekliyordu. Yerine bir türlü oturamıyordu. Silah seslerini duyduğunda başta ' Düğün yüzünden kutlamadır ' diye düşünüp umursamasa da kocasının annesinin ' Demir ' diye bağıran sesini duyduğunda birden bütün heyecanı alınmış üstüne kara bulutlar çökmüştü. Ayakları bedenini taşıyamamış yere düşmüştü. Sevinçli bir çığlık değildi bu çığlık acı dolu bir çığlıktı. Emir, aşkını kalbine gömüp kardeşini seçmiş bir adamdı. Karısına deli gibi aşık ama uzak bir adam. Defne'yi gördüğünde her şeye rağmen heyecanla, sevinçle atan bir kalp taşıyordu yüreğinde. Aşk belki vardı belki yoktu ama Defne için sevgi vardı. Sevgiyi Demir'de bulmuştu. Onun kahvelerindeki ilgiye, sevgiye her zaman aç bir kız çocuğu olmuştu. Onunla evlendiği gün hem en mutlu hem de en üzgün günü olmuştu. Kocasını kaybetmişti. Kaderinin farkında bile değildi. Onu deli gibi seven adamı hiç fark edememişti. Kendi kafasında düzmece bir aşk yaratmıştı. Sevdiğini söylüyordu ama bedeninde başkalarının izleri her zaman vardı Duru'nun.
Behice by Tardela
72 parts Complete
Üzülmeyeceğim. Beni üzmelerine izin vermeyeceğim. Ben annem ve babamın kızıyım. Çok güçlüyüm ben. Babam için güçlü duracağım. Kendim için güçlü duracağım. Ben Behice Çevik. Bu dünyada sadece ben ve Rabbim var. Annemi seviyorum. Babamı seviyorum. Dedelerimi, anneannemi, babaannemi seviyorum. Çok- "Günaydın." Duyduğum sesle gözlerimi aralayıp başımı kaldırdım. "Seviyorum. Hı?" Kocaman açtığı kahverengi gözleriyle bana bakıyordu. Sertçe yutkundum. Aklıma gelenle yanaklarım ısınırken gözlerimi sıkıca kapatıp açtım. İfadesi yumuşadı ve gülerek başını çevirdi. Ben hiç bu kadar utandığımı hatırlamıyorum. Ne oldu bana? "Ben... Yani sen yanlış anladın. İçimden konuşuyordum ben." dedim telaşla. Biraz daha gülüp ciddi hâle büründü. Ben gülmüyorum ama. Utandığımın farkında değil mi? "Tamam anladım ben. Sadece... Yani garip bir olay yaşadım. Şoka girince öyle gülmüş bulundum. Beni sevmediğini biliyorum yani bana söylemediğini..." "Hayır." diye itiraz ettim. Kaşlarını hafifçe çattı. Ne diyecektim ben? "Yani durup dururken niye sevmeyim ki seni. Yani bir kötülüğün olmadı bana. Sevmiyorum derken yani sanki nefret ediyormuş gibi değil." Yüzünde beliren gülümseme ile başını eğdi. Yine mi gülüyor? Ne dedim ki şimdi ben? Stres oldum ben. "Hem neden sevecekmişim ki seni? Daha dün gördüm." Kapıyı açıp girdim sınıfa. Sınıftaki gözler bana döndüğünde omuzlarımı dikleştirip kısa nefes çektim içime. Aynen böyle devam et Behice. 🕊️ Cennet adlı kitaptaki Behice karakterinin hikayesidir.
You may also like
Slide 1 of 10
Karımsın! (Bitti) cover
K u s u r l u   /Tamamlandı cover
Kahraman Babam  cover
maskeli Meftune +18 cover
DİKKAT BEN EVLİYİM!  cover
Havin ( berdel) cover
ÇATI KUŞU - Bordo Bereli  cover
KÖPRÜ (Bast-ı Zaman)  cover
Behice cover
SARMAŞIK +18 cover

Karımsın! (Bitti)

4 parts Complete

Hayat insana bazen adaletli davranmayabiliyordu, canını yakabiliyordu hiç acımadan. Belki de yanlış düşünüyoruz kaderimiz hayatlarımıza yön veriyordu ve en acı olay ileride mutluluğu bize bahşediyordu. Ama tam tersi de olamaz mıydı? Olurdu hem de bal gibi olurdu. O mükemmel hayatımız bir an da ellerimizin arasından hiç anlayamadan uçuverirdi. Defne, heyecanla yatağın önünde ayakta müstakbel kocasının gelmesini bekliyordu. Yerine bir türlü oturamıyordu. Silah seslerini duyduğunda başta ' Düğün yüzünden kutlamadır ' diye düşünüp umursamasa da kocasının annesinin ' Demir ' diye bağıran sesini duyduğunda birden bütün heyecanı alınmış üstüne kara bulutlar çökmüştü. Ayakları bedenini taşıyamamış yere düşmüştü. Sevinçli bir çığlık değildi bu çığlık acı dolu bir çığlıktı. Emir, aşkını kalbine gömüp kardeşini seçmiş bir adamdı. Karısına deli gibi aşık ama uzak bir adam. Defne'yi gördüğünde her şeye rağmen heyecanla, sevinçle atan bir kalp taşıyordu yüreğinde. Aşk belki vardı belki yoktu ama Defne için sevgi vardı. Sevgiyi Demir'de bulmuştu. Onun kahvelerindeki ilgiye, sevgiye her zaman aç bir kız çocuğu olmuştu. Onunla evlendiği gün hem en mutlu hem de en üzgün günü olmuştu. Kocasını kaybetmişti. Kaderinin farkında bile değildi. Onu deli gibi seven adamı hiç fark edememişti. Kendi kafasında düzmece bir aşk yaratmıştı. Sevdiğini söylüyordu ama bedeninde başkalarının izleri her zaman vardı Duru'nun.