Hatırlatacak bana benliğimi. İçimde yatan şeytanı bedenimden ayıracak. Ruhumu, dediklerine göre eski saflığıma kavuşturacak. Güvenebilir miyim ona? Ufak bir "Demir Parçası" beni nasıl etkileyebilir ki? Kalbime denk gelse o silahtan çıkan ölüm, çok mu üzerdi beni?
Elimdeki kanı onun saflığına batırmak istemiyordum. Her ne kadar saf olmadığını bilsem bile, hatta benden daha kirli olduğu aklımda yatsa da kalbim kabul etmiyordu.
Ben ki, içimde yaşattığım bu iki kişiliği taşımak zorunda kaldıysam, herkes bunun sonucuna katlanmak zorundaydı. Yinede bir yardım eli olmadan kurtulmam imkansızdı. Her saniye anılarım siliniyor, geçmişe dair hiç bir şey hatırlamayan bu kız için zaman azalıyordu.
Teşekkürler Demir Özer, şimdiden teşekkürler.
Bu kurguda yer alan çoğu karakter ve olaylar hayal ürünü olmakla beraber, tamamen bana aittir.
Bana emir verme Komutan!.
Ben senin askerin değilim. dedim bağırarak.
dahada sinirlenmişti yumruğunu dahada sıktı sözlerime karşı.
Tim bizi izliyordu dikkatlice, gözlerini gözlerime kilitlemişti, kırpamadım gözlerimi.Kaskatı kesilmişti, gözleri alev saçıyordu, dişlerini sıktıkça yüz hatları dahada belirginleşiyordu.
derin bir nefes aldı yumruğunu serbest bırakarak yanıma yaklaştı,
kafamı yukarı kaldırdım , tekrar birleştirdi yeşil gözleriyle gözlerimi.
-Emirlerime uymak zorundasın Asker.
dedi kalın ses tonuyla,sesinde asla tereddüt yoktu...
ve uzaklaştı bedenimden konuşamadım öylece baka kaldım ,beni etkisi altına almıştı gözleri...