Story cover for Simple thing, where have you gone? by MiraculumLucky
Simple thing, where have you gone?
  • WpView
    Прочтений 107
  • WpVote
    Голосов 7
  • WpPart
    Частей 9
  • WpView
    Прочтений 107
  • WpVote
    Голосов 7
  • WpPart
    Частей 9
В процессе, впервые опубликовано янв. 25, 2023
✭ Fragment z książki ✭

Do tej pory nie udało mi się porozmawiać z Adrienem, jakoś go unikałam. Za to ja i Luka zostaliśmy parą, tikki ciągle mnie odciągała od tego pomysłu, ale nie wiedziałam że dzisiaj moje życie tak się zmieni. 

M - Muszę wracać do domu, obiecałam rodzicom że im pomogę.. 

Al - Jasne leć, zobaczymy się jutro w szkole. 

Wtem wyszłam ze szkoły będąc pod domem nie spodziewałam się takiego widoku nigdy w życiu, moje oczy natychmiast zaczęły być mokre, nie wiedząc co robić zaczęłam biec w stronę mojego domu wraz z piekarnią, mój dom był koło szkoły więc wszyscy mogli to zobaczyć jakie to mogło być upokorzenie

M - Nie!!!

P - Panienko nie można tam! - Szybko mnie złapał abym nie pobiegła dalej

M - To nie może być prawda! Nie!

Al - Marinette!

M - Wpuście mnie! Tam są moi rodzice!!! 

P - Nie możemy nic zrobić!

Nagle zobaczyłam jak strażacy wynoszą 2 osoby.. moich rodziców a karetka odbiera i zakrywa czarna folią

M - Nie... 

Al - Marinette... Chodź

M - Nie! Mamo! Tato! - wyrwałam się i tam pobiegłam nie zważając na niebezpieczeństwo, byłam przy noszach z moimi rodzicami
Все права сохранены
Подпишись, чтобы добавить Simple thing, where have you gone? в свою библиотеку и получать обновления
или
#28ladynoir
Требования к контенту
Вам также может понравиться
Nie Mów Do Mnie Kitsune~Inazuma Eleven~ от JMK1117
134 Части В процессе
Alex Daenerys Lisens od zawsze była „złotym dzieckiem futbolu" - szybka, utalentowana i bezlitośnie skuteczna na boisku. Grała, jakby piłka była częścią jej duszy, a bramki zdobywała z taką łatwością, że dorównywali jej jedynie brat i najlepszy przyjaciel. Jednak seria tragedii w jednej chwili odebrała jej rodzinę, zdrowie i marzenia. Adoptowana przez bogatych właścicieli imperium perfum, dostaje szansę, o której nawet nie śmiała marzyć: leczenie nogi i powrót do gry. Ale pod jednym warunkiem - jej prawdziwa tożsamość musi pozostać tajemnicą. Nazywają ją Kitsune. Nikt nie wie, kim jest, skąd pochodzi ani dlaczego zawsze gra w masce. Na boisku porusza się jak cień, a piłka słucha jej jak wierny pies. Teraz jej życie to ciąg sekretów, układów i obietnic, których złamanie może zniszczyć wszystko. Trener Ray Dark nazywa ją swoim „diamentem" i nie pozwala nikomu zbliżyć się za bardzo. Ale w świecie, w którym każdy gra na własnych zasadach, nawet diament można ukraść... lub rozbić. Gdy zamiast gry w meczu dostaje rozkaz obserwowania tajemniczego Blaze'a z Gimnazjum Raimon, Alex nie podejrzewa, że to początek meczu, którego wynik przesądzi o jej przyszłości. Bo czasem najgroźniejszy przeciwnik nie stoi po drugiej stronie boiska. Fanfik jest w trakcie poprawiana, część osób może go kojarzyć z inną okładką. Rozdziały codziennie o 16:30, może się jednak zdarzyć że rozdziału nie będzie za co przepraszam z góry. #7 inazumaeleven 21. 07. 2022 r. #2 markevans 22. 07. 2022 r. #1 inazumaeleven 15. 01. 2023 r. #1 markevans 15. 01. 2023 r. #8 axelblaze 15. 01. 2023 r. #2 judesharp 12. 03. 2023 r. #4 axelblaze 12. 03. 2023 r. #2 markevans 10. 08. 2025 r. #4 inazumaeleven 02. 10. 2025 r. #1 judesharp 02. 10. 2025 r. #4 inazumaeleven 06. 11. 2025 r. #1 axelblaze 24. 11. 2025 r. #3 markevans 24. 11. 2025 r.
Вам также может понравиться
Slide 1 of 10
Musisz to wykrzyczeć  |sobel| cover
Nie Mów Do Mnie Kitsune~Inazuma Eleven~ cover
midnight daisies || MINSUNG cover
voz de la corazón | HECTOR FORT cover
𝓞𝓚 𝓞𝓚 𝓞𝓚 - OSKAR OKI KAMIŃSKI cover
Czarne Szaty: Powrót Pana || Severus Snape cover
Your advent calendar | minsung cover
Jesteś tak piękna | Sobel cover
Nemo | Oki cover
ULICE ZE SNÓW || SOBEL cover

Musisz to wykrzyczeć |sobel|

111 Части Завершенная история

8 w #fanfiction (18.09) 1 w #marzenia (24.09) 4 w #fanfiction (25.09) 3 w #fanfiction (11.11) 2 w #fanfiction (13.11) 1 w #fanfiction (5.12) - To nie jest mój świat - odparła dziewczyna zarzucając na głowę kaptur od bluzy tak, że idealnie zakrywał jej oświetloną, do tej pory jedynie przez światła ulicznych latarni twarz, tlących się na brzydki żółtawy odcień. - Jesteś całkowicie inny, otaczasz się głównie ludźmi, z którymi pracujesz i to pożera większość Twojego cennego czasu. Widać, że Ci zależy, więc czemu miałoby rozpraszać Cię coś innego? - Wsunęła zmarznięte dłonie do kieszeni. Nie wiedzieć skąd pojawiło się w niej poczucie winy. Tylko dlaczego? Po co miałaby żałować znajomości z człowiekiem, który mógłby zmienić jej życie na lepsze? Będąc kimś ,,zwykłym'' ciężko jest uwierzyć, że byłby choć cień szansy na wprowadzenie czegoś wyjątkowego do życia osoby zajmującej się czymś tak niezwykłym. Przeciętność prowadzi do zagubienia, lęku, obawy przed tym, że nikt nie byłby w stanie spojrzeć na nas tak jak my widzimy innych.