Ececim acaba özür mü dilesek" dedim sesimi aynı ece gibi yumuşatmaya çalışarak "hayır o ölüm prensesinden özür dilemicem" dedi sonra kapıya baktı bende onun baktığı yere baktım ece bizi dinliyordu gözleri dolmuştu içeri girmek isteyince ece junıor yanında duran eceyle birlikte aldığı bardağı fırlattı ece ceklilmedi bile gözlerinde o gülen ifade yoktu" ya sen gitsene sen canavarsın bu odaya canavarlar giremez kötülüğünle pembe odamı kirletemezsin hoş ya benim pembe masal dünyamı kirlettin" ardından onu süzdü pembe pijamaya baktı ve kusarmış gibi yaptı"çıkar şu üstündekini pembe rengi kirletiyorsun karanlığınla kanla" dedi yaman onu kucağına aldı "ececim yapma böyle" "abi biz niye bunun yanındayız bu da aynı babam gibi kötü çok kötü" diyip ağlamaya başladı yaman junıor eceden bakışlarını çekip özür diler gibi eceye baktı ece ifade bile vermiyordu "abi neden onun adıda ece ismimi kirletiyor gitsin odamdan" dedi hıçkırıklarının arasından ece daha fazla dayanamadı yanağında göz yaşı süzüldü ece tam giderken junıor ece yamanın kucağından inip eceye koştu ilk onun ellerine baktı ve ardından gözlerine baktı "ellerini yıkayınca kan gitmiyor temizlenmiş olmuyorsun o kan seni hep katil canavar ve şeytan yapıyor hatta şeytan bile senin yanında halt etmiş azrailsin sen ölüm prensesi" dedi ve ardından eceye vurmaya başladı ece hareket bile etmiyorduAll Rights Reserved