Gözlerim açıktı ama ruhsuz gibi tavana bakıyordum, bakışlarımı hemşireye çeviremiyordum. "Sorun ne?" Babamın sesi duyulduğunda zorlukla bakışlarımı ona çevirdim. "Kızınız duyguları pek hissetmiyor, hiç heyecanı yok ve gözlerini bile kırpmıyor." "Kızınız yaşayan bir ölü Elvan Bey."