ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ Τ' ΑΛΟΓΑ, ΟΤΑΝ ΓΕΡΑΣΟΥΝ

Γεννήθηκες περήφανος με πνεύμα ελεύθερο
και όλο προσπαθούσες να σταθείς,
να περπατήσεις όρθιος και να τρέξεις...
Γιατί η φύση σου είναι αυτή και ο προορισμός σου!
Μα σου φορέσανε ωραία χαλινάρια ψεύδους κι εξαπάτησης.
Σου βάλανε μια σέλλα πλουμιστή στην τρυφερή σου πλάτη
και σε αφήσανε νηστικό και διψασμένο, για να σέρνεσαι!
Έτσι, λοιπόν, σιγά - σιγά το πνεύμα σου κατέκτησαν.
Σε κάνανε υποζύγιο και υποχείριο των σκοπών τους κι είπανε :
''Είναι καλό το άλογο αυτό σκληρά για να δουλεύει!''
Κι έτρεχες μέρα νύχτα μες στη περιφραγμένη ελευθερία σου,
με δακρυσμένα μάτια και τσακισμένο πνεύμα.
Και όλο προσπαθούσες το φθόνο και τον πόνο
να κατανοήσεις!
Εσύ που άφησες τ' απέραντα λιβάδια και τα δάση
για να ζήσεις στριμωγμένος σε πόλεις ρυπαρές
κι επέτρεψες να σου δίνουνε τροφή μεταλλαγμένη!
Και πέρασαν τα χρόνια και δούλεψες καλά
στα πονηρά τα έργα των ανθρώπων...
Κι αρρώστησες και γέρασες κι έγινες βάρος για το σύστημα,
που υποδουλώνει τις περήφανες ψυχέςκαι το καθάριο πνεύμα...
Τώρα σου δίνουν μια σκουπιδοσύνταξη,
απ' τα λεφτά που τόσα χρόνια αυτοί σου κλέβανε
κι αν κάνεις πως μιλάς σε λένε και α