505 | ZeyÇağ

"Git başımdan Çağrı, seninle uğraşacak gücüm kalmadı artık."
"Sen de bıktın yani benden, öyle mi?" dedi kırgınlıkla. O an gelmişti demek ki. Herkes gider yine de o kalır dediği kişi de arkasını dönmüştü ona.
"Senden bıktığım falan yok, istesem de yapamam onu."
"Neden o zaman, neden sen de gidiyorsun?" aksak adımlarla genç kızın arkasından gitti.
"Gelme, lütfen."
"Yapma böyle Zeynep, lütfen."
"İlk defa sözünü tuttun Çağrı," dedi acı ama içten bir gülümsemeyle.
"İlk defa."