
Yalnızlık. Bir kelimenin de çok ötesinde Milena için ev demekti bu sözcük. Kendini güvende hissettiği, huzura kollarını sardığı bir yerdi. Ama bunu da elinden almak üzerelerdi Kendini bildi bileli hayatında sahip olabildiği tek şey yalnızlıktı, elinde tutabildiği kimseden saklamak zorunda kalmadığı ve her günün sonunda koşarak döndüğü şeydi. On yedi yıllık hayatında bir kere bile doğum gününü kutlamayan Milena on sekizinci yaşına bastığı günün sabahına el veren gecede de aynı olacağını düşünürken Tanrının Milena için sürprizleri vardı. Tek bir ışık hüzmesinin bile aydınlatmadığı, diğer hepsinden daha karanlık o gecede Milenanın kaderi tekrar yazıldı.All Rights Reserved
1 part