KİMSESİZLER ÇÖPLÜĞÜ

Kimsesizlerin olduğu bir yer hayal edin yada bir çöplük...

İnsanlar dünyaya bir ümitle bir beklentiyle gelir ilk başta insan güzel bir aile ister; Sonra büyürsünüz ve güzel bir okul biraz daha büyürsünüz bu sefer güzel bir hayat güzel bir yaşam biraz daha büyürsünüz ama artık hayat size verdiklerini geri almaya başlar.

Benim ise ;doğduğumdan beri hep bir beklentin var ama hayat çoğu zaman oyunbozanlık yapıyor bana, doğduğumdan beri aynı oyunbozanlığı yapıyor vermeden alıyor.Vermeden geri istiyor bana vermediği şeyi ben ona nasıl vereyim?

Sabah gözümü açmamla bütün hayatım değişiyor yerde gördüğüm bir cesetle beraber artık yorulmaya başlıyorum ama bedenen değil ruhen...

Bu yolda hayat artık oyunbozanlığı bırakıyor sanıyorsun.
Bir yandan veriyor ama bir yandan almaya devam ediyor sanıyorum ki artık hayat bana karşıda adaletli ama asla farkında olmuyorsun bir zaman sonra verdiklerini yine geri istiyor...

Ben bu yolda hayatın ve dünyanın yalandan ibaret olduğunu öğrendim hayat bazı şeyleri suratıma vura vura öğretti bana eğer birgün hayatın oyunbozan olduğunu anlarsam ben artık büyüdüm demektir.

BEN BU YOLDA BÜYÜDÜM GERÇEKTEN BÜYÜDÜM...