Dali dali kaming umalis ni Mama ng bahay patungong airport para hindi mamalayan ng bunso kong kapatid na umalis na kami. Kinabahan ako ng bahagya dahil unang biyahe ko ito patungong abroad. Hindi ko na nga napansin si Mama na umiyak habang hinahatak ang maleta. Sa wakas, nakarating na rin ako ng France! Ako nga po pala si LotLot, 20 years old. Andito ako sa France upang makasama ko ang Papa ko na nagtratrabaho dito. Heto na nga bihis na rin ako dahil may performance kami mamaya. Ngayon ko lang ulit nakita si Papa simula nung naghiwalay sina Mama. Kaya lulubusin ko na ang pagkakataon na ito upang makilala pa siya ng husto. Hala! Hindi ko namalayan, 3 years na pala ako dito sa France! Grabe ang bilis ng panahon! Teka lang may tawag.... " Hello? Oy Tito! ( Tito po ang tawag ko sa step father ko) Ano ho?! Pwede ko po ba makausap si Mama?... Mama, hintayin niyo po ako ha. Pag uwi ko diyan, mag bonding tayo sa salon at mag outing tayo sa dagat!I love you Ma." [ wala akong narinig na sagot] Sa tatlong taon ko dito sa France, gabi gabi kami nagpapatawa ng mga tao dito ngunit ngayong gabi ito, hindi ko alam kung papaano dahil paos na ako sa ka kaiyak. Na comatose ang Mama ko dahil sa kanyang malubhang sakit. Hindi na nga siya nakapagsalita kanina. Sabi ni Tito tumulo daw luha ni Mama matapos niyang marinig ang boses ko. May tawag na naman... " Hello. Ha?!" Wala na ang Mama ko! Sana matapos natong gabing to dahil gusto ko ng umiyak ng umiyak ng umiyak hanggang wala na akong maiiluha! Gusto ko ng umuwi! [Makalipas ang siyam na araw] Mama ko, ililibing kana ngayon. Patawarin niyo po ako dahil hindi ko po kayo naalagaan. Kung alam ko lang na yong paghatid mo sa airport ay huling yakap ko na yun sayo, sana hinigpitan ko pa ito. Sana nasabi ko ng paulit ulit kung gaano kita ka mahal Mama. Sana hindi ako agad bumitaw sa mga kamay mo. Mama, I LOVE YOU.