Herkese Merhabalar... Bugün çok heyecanlıyım. İlk defa hayalini kurduğum, kurguladığım, yüreğimin ta içinden koparak vücut bulan karakterlerimi sizlere anlatmak için çıktığım yolculukta ilk adımımı atıyorum. Umarım bu yazma yolculuğumda bana, karakterlerime yoldaş olan kıymetli okurlarla hemhal olabiliriz. Yüreği sevgiyle çarpan, işini aşkla yapan, öğretmeyi ve öğrenmeyi seven, kalemi acemi olsa da anlatacak çok şeyi olan biri olarak şimdiden okuyacak olan gözlere sağlık diyorum. Bir kez daha yeniden MERHABA🤍
Kitabımın kapağını tasarlayan sevgili theguldesign' e çok çok teşekkür ediyorum. Çok sevgiler🙏
Bölümlerimizi işim gereği yoğun bir tempoda çalıştığım için tamamlayabildiğim ilk fırsatta yayınlamaya çalışacağım. Şimdiden okuyan gözlere sağlık🤍
"Lise son sınıf öğrencisi olan Umay kardeşi ve babasıyla Hanımeli Çıkmazı'nda hayatın zorluklarına birlikte göğüs germektedir. Kendi halinde, ailesi, aile gibi gördüğü komşularıyla sıradan bir hayat süren kızımızın hayatı bir okul etkinliği ve beraberinde yaşananlarla değişmeye başlar. En başta her şey olağan gibi görünse de kuş gibi narin ve çocuksu yüreğine ulaşan bir çift ela göz sadece aşkı değil birçok şeyi de beraberinde getirecektir Hanımeli Çıkmazı'na. Acıların, sırların, bağlantıların ve acimasizlıkların çemberinde aşkla kanat cirpacak iki sevdalı yüreğin hayatına tanıklık edeceğiz..."
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."