PAMUK İPLİKLİ KUKLALAR

Hayata da mahkum oluruz bazen. İstediğimiz şeyleri her zaman yerine getiremeyiz, çünkü bu böyledir. Adı hayat olan bir kurmacada herkesin istedikleri olsaydı bu kurmacanın adı da hayat olmazdı, öyle değil mi? Çünkü hayat acımasızdı. Gerçekleri yüzüne vurduğu zaman senden acı çekmeni isterdi. Eğer sen ona mahkumsan acı çekerdin. Eğer ki değilsen o acılarla savaşmayı öğrenirdin. Göz yaşı da dökerdin ama en sonunda "Başardım!" da diyebilirdin. Çünkü hayat, ona mahkum ol isterdi, ona kelepçelen ki seni daha iyi yönlendirebilsin, seni yönlendirsin ki bunun adı hayat olsun. Bunları sana yaptırırdı, en sonunda gücünün farkına varabilmen için.

Ve benim için en kötüsü de insanlara kelepçelenmek. Bir nevi onların mahkumu olup insanların kuklası olmak...

Peki biz, insanlara delice(!) bağlı kuklalar, bir pamuk ipliğine bağlı olsaydık?