Türkiye'nin zorlu deprem günlerindeki savaşı yaşayan biri olarak anlatmaya hazırım. Kitap günden güne elimden geldiğince devam edicek , şunu anladım ki ; Hiç bir zorluk insanları televizyonda izlemek ile geçmiyor ve bitmiyormuş , kitabın amacı insanlara ses getirmek , farkındalıklarımızı uyandırmak , uyumamalı ve yaşam savaşı vermeli ilerideki kutlu çocuklarımıza , gençlerimize bu topraklar her şey adına kolay kazanılmadı diyebilmek , sadece yaşayıp geçmişte bırakmamak adına yazmaya karar verdiğim bu sayfaları , okudukça uyanan bir millet olmamız dileği ve umuduyla , nefesleri kesen , göz kapaklarımızın saniyelerce sayfalarda kalıcılığı , bu depremin sonunun bizi nerelere getireceğini bilmeden burdayım . Sizleri de Bu depremin sayfaların da uyanmanın ve bir o kadar duygu dahi yaşayamadan nasıl bir duygu da olduğumuzu, olduğunuzu bilmeden okumaya davet ediyor , nefeslerinizin sakinliğini diliyorum . İyi okumalar :)
(Dipnot : Her hangi bir durumda ailemin kitabı bastırmasına iznim vardır.)
Hikayem basitti aslında, ödevim için modelim olmasını isteyecektim. Çabucak bitmesini istediğim, sıkıcı bir işten ibaretti. Renksiz hayatımın, renksiz olaylarından bir tanesiydi.
Tabii, nereden bilebilirdim ki solmuş renklerimi kendi renkleri ile renklendireceğini.