Konser

Kaan Boşnak bir kaç şarkısını söyledikten sonra en sevdiğim şarkısı olan Benimle Kayboldun'u söylemeye başladı.

"Hem gündüzüm, hem gecem"

"Her saniyem, her bir hecem" diye şarkıya eşlik ettim.

Alkol beni fena halde sarhoş etmeye başlamıştı. Hissediyordum. Yanımda ki adını bilmediğim çocuğun ellerinden tutup dans ettirmeye başladım.

Tek bildiğim şey gülünce çıkan gamzeleri ve kahverengi olan gözleriydi. Çocuk pek sarhoş değildi. Yani en azından benim kadar değildi...

"Her cevabım sensin

Hem de her bilmecem

Durup baktın göz ucuyla

Başka biri vardı yanında

Sakin kalamazdım

Benim olacağını bilmesem

Bilmem kaç yüz kişi içinden

Gördüm deli gözlerini birden

Belki tanımazdım seni

O konsere gelmesen..."

Gamzeli çocukla dans edip birbirimize bakarak şarkıya eşlik ediyorduk.

Biramı kafama dikip daha da sarhoş olmak için elimden geleni yapıyordum. Zaman dursun istiyordum. Adını bilmediğim çocukla hep böyle kalalım istiyordum.

" Gece sonunda kayboldun

Baktım sana yok olmuştun

Sakin kalamazdım

Benim olacağını bilmesem

Emindim zaten gelceğinden

Gördün beni sen merceğinden

Bense kaçtım gerçeğimden

Kayboldum..."

Şarkı bitene kadar dans edip bağıra bağıra eşlik ettik.

Şarkı bitince ismini bilmediğim çocuk bana yaklaşıp " Adın ne? " Diye sordu ve ardından geri çekildi. Ona doğru yaklaşıp "Peri!" diye yanıtladım onu. Durdum ve tekrar yaklaşıp soru sordum. "Senin ki ne?" diye soru yönelttim.

"Emir!" diye yanıtladı beni.