Zehap

°°°

''Ağlama! Gözlerin yeşilken güzel, onları buğulu olunca göremiyorum,'' dedi gaza biraz daha yüklenirken üzerindeki bakışların yoğunluğunu hissedebiliyordu, dayanamadan yeniden döndü Şirasına.

Yeşilin kendince en güzel tonuydu onun gözleri, yeşil ancak onunla güzeldi. Boğazının kuruduğunu hissetti, derin bir yutkunma ihtiyacı hissetti.

"Bakma şöyle, elim ayağım titriyor. Dudaklarım kavruluyor, çoraklaşıyor. Sana susuyorum sanki."

Ne dediğini bilmeden, yüreğinden dudaklarına döküldü kelimeler.

Nefesi kesildi Şira'nın, ıslak dudakları arasından titrek bir soluk verdi. Sol eli usulca göğsüne tırmanırken minik bir inilti döküldü dudaklarından.

Acı, sevilir miydi?

Böylesi sevilsin, sevilmeli hatta pamuklara sarılmalı. Yüreği de zihni de bu acıyı bir kez daha hissetmek için dizlerinin üzerine çökebilir; haftalar, aylar ve yıllarca yalvarabilirdi.

Dakikalar boyunca sustu ikili. İkisi de yoğun duyguların esiri, tutkunuydu. Büyülü bir anın içinde epey oyalandı yürekleri ardından biri cesaret edip konuştu.

°°°

Öpsem?" dedi kadın.

"Geçer," dedi adam.