Cam kenarında, bahçedeki çiçekleri izlerken fırtınanın vurduğu ve yere düşürdüğü, saksısı kırışmış ve toprağı dağılmış,evi tahrib olmuş solmak üzere olan çiçek .
Ve daha niceleri ...
Bir avuç şiir .
Varlık içinde tükenen hayat.. Verdiği sonuç hüsran olur! Yoksulluk içinde yeşeren umutların, bir an kayıp olmasI ile hayat biter onun için. İntikam ateşi ile yanar kimsesiz kalp, külleri bir araya toplanınca ortaya çıkan tek şey ise şeytani bir yürek, acımasız bir varlık.. İntikam hep sarar mı yaraları? Onunkileri sarmadı.. Aksini yaptı.. Yaralar büyüdü, intikam yerini pişmanlığa devretti!