"Ama ben senin bu adilce yaptıklarını yapmayacağım. Seni mahvedeceğim. Efsun artık Efsun olamayacak. Ve o gün gelecek, durmam için yalvaracaksın. Küçücük sevgim için ağlayacaksın." dedi. "Sıkıyorsa." dedim. Ben galiba yürek yemiştim. Boğaç belimdeki elini çekti. Bu fırsatı kullanıp çenemi tutan elinden kurtuldum, zaten bırakmaya meyilliydi. "Hayal kurma kafanda çünkü o dediklerin hiç biri olmayacak!" korkumun yerine öfkem yer almıştı. Hayatımı daha fazla mahvetmesine izin vermiyecektim. Boğaç cevap vermedi. Sadece baktı. Ölüm sessizliği oluşturdu. "Sana acıyorum." dedi. Çok gücüme gitti. O kimdi ki bana acıyordu? Ne biliyordu da acıyordu? "Adımı asla umuma Efsun." dedi ve arkasını dönerek gitti. Ne alevler yüzünden yanan evi için kaldı, ne de benim için. Boğaç benden vazgeçmişti. start: 21.02.2023
1 part